Abortusactiviste en oud-Furia-lid Lucie Van Crombrugghe is op 16 mei overleden. Lucie was een erg gedreven feministische activiste die consequent het zelfbeschikkingsrecht van vrouwen centraal stelde. Ze maakte haar levenswerk van de strijd voor “baas in eigen buik” en voerde actie om abortus uit het strafrecht te halen.
Lucie was een thuiswerkende moeder tot ze in contact kwam met het Vrouwen Overleg Komitee (vandaag Furia) en de Vrouwendag. De slogan van de Vrouwendag van 1978 deed haar activisme ontbranden: De hand die de wieg beweegt, beweegt de wereld niet. Daarna werd ze lid van het Vrouwen Overleg Komitee en Dolle Mina in Gent. Ze engageerde zich in het Kollektief Anticonceptie dat in een gesloten huis in Gent illegaal abortussen uitvoerde. In 1983 ging ze er als consulent aan de slag.
Lucie staakte haar strijd niet toen in 1990 het wetsvoorstel Herman-Michielsen wet werd. Deze wet stelde het beslissingsrecht van vrouwen centraal. Die overwinning was te danken aan de niet-aflatende actie van gedreven feministes als Lucie. Maar toch was en is de strijd nog niet helemaal gestreden: abortus staat nog altijd in het strafrecht en de wet heeft nog heel wat tekortkomingen. Lucie bleef zich inzetten om die weg te werken.
Voor haar volgehouden strijd voor het recht op abortus kreeg ze twee jaar geleden een eredoctoraat aan de VUB dat ze onder grote belangstelling en tot vreugde van haar mede-feministes in ontvangst mocht nemen.
Lucie was niet alleen een onvermoeibare activiste, die zich ook met volle overtuiging bij de PVDA engageerde, ze was ook een uiterst beminnelijke persoonlijkheid met een open geest. Wij zullen haar missen.
Furia betuigt haar medeleven aan familie, vrienden en mede-activisten.
