Furia is een feministische denktank en actiegroep die ijvert voor een solidaire en meer gelijke samenleving. Als vormingvrijwillig.st.er werk je mee aan de (nieuwe) socio-culturele volwassenenwerking (SCVW) rond stereotypes. Je helpt onder meer met de opbouw een reeks workshops voor de ouders van tienerjongeren over stereotypen.  

Profiel 

• Je bent gepassioneerd door sociaal-cultureel en/of vormingswerk
• Je kan je vinden in het intersectionele feminisme waar Furia voor staat

Waar bouw je aan mee? 

• Je werkt samen met de vormingsverantwoordelijke en de Furia-vrijwillig.st.ers aan een reeks workshops voor de ouders van tienerjongeren over stereotypen
• Je werkt mee aan de organisatie van sociaal-culturele activiteiten zoals een filmavond, een debat enz. 
• Je verdiept je in verschillende methodieken en werkt samen met de vormingsverantwoordelijke mee aan een prototype van de werkwinkel
• Je helpt mee zoeken naar vrijwillig.st.ers en zoekt de juiste kanalen om nieuwe mensen aan te spreken

Wat krijg je?

• Een fijne vrijwilligerservaring bij één van de pioniers van de feministische beweging in België 
• Een flexibel engagement waarin je zelf je aantal werkuren aangeeft
• Coaching en nabije opvolging gedurende de volledige periode als vrijwillig.st.er

• Een diepgaande introductie in het feminisme waar Furia voor staat en sociaal-cultureel werk in Vlaanderen

• Terugbetaling transportkosten openbaar vervoer

Geïnteresseerd? 

• Contacteer ons dan snel voor een kennismakingsgesprek via een mailtje naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of whatsapp/telefoontje op 0499317504. 
• Nog twijfels of vragen? Contacteer ons gerust ook via bovenstaand mailadres of nummer. 

Voor de 50ste keer organiseerde Furia vzw op 11 november de nationale Vrouwendag. Sinds 1972 is dit een vaste afspraak voor al wie uitkijkt naar uitwisseling, inspiratie en ontmoeting rond gelijkheid v/x/m. Een dag van sleutelen aan een betere en meer gelijke samenleving. Een dag om ervaringen en dromen te delen. Een dag met een grote inbreng vanuit de gaststad en de vele vrijwilligers die het programma mee vormgeven. Een dag die de bezoekers onderdompelt in een meerstemmig feminisme en laat kennismaken met tal van vrouwenorganisaties. 

Dat kwam allemaal aan bod op deze 50ste editie! Met gevestigde waarden en nieuwe stemmen blikten we terug op een halve eeuw feministisch engagement en verkenden we ideeën voor de toekomst. Herontdek hieronder het uitgebreid programma en herbekijk de Intergenerationele gesprekken of de lezing van keynote speaker Tithi Bhattacharya met een contextuering van meer lokale feministe Anja Meulenbelt.

De Vrouwendag ging dit jaar door in het Provinciehuis, Leuven. Blijf je graag op de hoogte van de volgende locatie? Hou onze website in de gaten en volg ons op sociale media!

Deze Vrouwendag is een organisatie van Furia in samenwerking met een lokaal platform van Leuvense vrouwen en organisaties en met steun van Gelijke Kansen Vlaanderen, het Vlaams-Nederlands cultuurhuis deBuren en Stad Leuven.

Herbekijk

Keynote Tithi Bhattacharya

Herbekijk de volledige lezing hier.

Prof. dr. Tithi Bhattacharya verbindt feministische theorie en actie aan belangrijke hedendaagse debatten en bewegingen zoals het postkolonialisme, racisme, noord-zuid-verhoudingen en nieuwe sociale kwesties als gevolg van de voortschrijdende globalisering. 

Ze is uiterst goed geplaatst om de bestaande feministische theorie en analyse en dan vooral de voor de tweede feministische golf doorslaggevende analyse van reproductieve arbeid* te verrijken met de ervaringen van diverse minderheidsgroepen. (*de uitbreiding van wat als ‘arbeid’ benoemd en betaald wordt van arbeid geleverd om geld te verdienen naar arbeid als de belangrijke bijdrage die dag in dag uit en doorgaans door vrouwen geleverd wordt om te zorgen, zowel voor kinderen, zieken en ouderen, als voor de gemeenschap en buurtnetwerken en last but not least voor de ons omringende leefruimte en milieu).

Tithi Bhattacharya schreef samen met Nancy Fraser en Cinzia Arruzza  Feminisme voor de 99%, een Manifest. 

Terwijl Tithi Bhattacharya het wereldwijde plaatje belicht, zal feministe van het eerste uur Anja Meulenbelt aansluiten met haar kijk op vijftig jaar feministische strijd in de Lage Landen en Europa. Haar boek De Schaamte Voorbij lag op de nachtkastjes van menig jonge vrouwen net zoals het gelezen werd in werkgroepen allerhande. Ook vandaag bundelt ze al haar krachten en expertise in publicaties als het recente Brood en Rozen waar ze pleit voor een verbinding van diverse strijden. Sinds enkele jaren zet ze zich in voor de steeds groeiende groep alleenstaande moeders, onder andere via de groep Single Super Mum.

In samenwerking met / En collaboration avec / In collaboration with: Vlaams-Nederlands cultuurhuis deBuren.

Taal: Engels, met vertaling naar het Nederlands

Panelgesprek: Intergenerationele gesprekken en Strijdmoment

Herbekijk het volledig hier.

Feministen van de tweede golf en jonge feministen wisselen met elkaar uit over verschillende thema’s. Hoe zijn visies, acties en uitdagingen geëvolueerd tussen 1970 en vandaag? Per thema nodigden we een duo uit. Marijke Colle en Rebecca van Sluijs wisselen uit over lichamelijkheid, Samira Azabar en Ida Dequeecker hebben het over solidariteit tussen feministische groepen en andere emancipatiebewegingen. Noëmi Willemen en Anja Meulenbelt verdiepen zich in de maatschappelijke betekenis van moederschap en feministische visies op reproductieve arbeid. Moderatrice Siggi Vertommen leidt de gesprekken in goede banen, in combo met MC Sarah Bekambo.

• Marijke Colle: biologe, maakte deel uit van de Dolle Mina Gent, is ecofeministe en lid van de SAP en haar vrouwenwerking FeMiNiSmE YeAh
• Rebecca van Sluijs: juriste en hoofdredactrice van Spijker Magazine, een gratis online magazine over gender(on)gelijkheid in België, het werk van gedreven vrijwilligers. De laatste editie TABOES is ook op papier verkrijgbaar.
• Samira Azabar: sociologe en onderzoekster in politieke wetenschappen aan de Universiteit Antwerpen. Lid van BOEH! (Baas over eigen hoofd)
• Ida Dequeecker: maakte deel uit van Dolle Mina en de fem-soc, is lid van Furia en van Baas Over Eigen Hoofd!
• Anja Meulenbelt: Nederlands feministe, publiciste, moeder en politica. Zij schrijft nu haar 50ste boek. Enkele titels van haar hand: De schaamte voorbij, Het beroofde land, Feminisme, terug van nooit weggeweest en Brood en Rozen: over klasse en identiteit.
• Noëmi Willemen: historica, doet onderzoek naar de geschiedenis van moederen in de 20e eeuw, is assistant aan de Ecole de Sexologie et Sciences de la Famille (UCLouvain) schrijft en tekent over moederen en feminisme op @lecoeuramareebasse

Furia-lid en activiste Siggi Vertommen doet postdoctoraal onderzoek naar de politieke economie van wereldwijde vruchtbaarheidsketens aan de vakgroep Conflict- en Ontwikkelingsstudies van de Universiteit Gent.

Sarah Bekambo begon als Spoken Word artiest, maar wil geen grenzen stellen aan de kunstvormen die ze uitoefent. Ze stapte al snel in de theater- en muziekwereld. Onlangs bracht ze haar eerste documentaire Candles Won’t Cut It uit. Ze zal altijd bezig blijven maar ze staat tegelijk ook stil. Stil bij wat er rondom haar gebeurt. Dit vertaalt zich in (zelf)kritische teksten.

Sarah hield het tempo erin, gooide vragen in het publiek en nam ons mee doorheen deze Vrouwendag.

In samenwerking met Trill vzw

Strijdmoment: voorstelling van de eisen van deze Vrouwendag

Direct na de Intergenerationele gesprekken volgt het Strijdmoment. Op dezelfde link kan je het herbekijken. Start om 1:47:00. Het eisenpakket van deze Vrouwendag is net zoals de visietekst te downloaden onderaan deze pagina!

... en herontdek

Download onderaan deze pagina het gehele programmaboekje!

Ook dit stond op het programma van deze Vrouwendag:

Boekenstand De Groene Waterman en meer

Snuisteren in feministische boeken kon volop aan de boekenstand van De Groene Waterman. Boeken van de spreeksters van deze Vrouwendag waren er te vinden: Feminisme voor de 99%, een manifest van onze keynote speaker Tithi Bhattacharya (samen geschreven met Cinzia Arruzza en Nancy Fraser); Brood en rozen: over klasse en identiteit, De Schaamte voorbij van Anja Meuelenbelt en veel meer!

Ook Sesa, die de Slamworkshop voor zich nam, zat er met haar gedichtenbundels en Spijker Magazine met een papierenversie van hun laatste uitgave TABOE!

Durf jij te spreken over stereotypen? 

Enkele Furia-vrijwillig.st.ers zijn volop aan het werken aan een nieuw project: een podcast over stereotypen! Bezoek.st.ers konden tijdens de middagpauze even binnen wandelen en het onbespreekbare bespreekbaar maken: betrappen we onszelf soms op stereotiep denken? Hoe gaan we daar mee om? Hoe pakken we onze eigen vooroordelen aan? Een project dat nog een staartje zal krijgen...

Wereldcafé: Seksualiteit, body positivity en body neutrality

Aan kleine tafels kwamen verschillende thema’s aan bod in verband met lichaam en seksualiteit, body positivity en body neutrality. Aan de hand van tekst en beeld openden we het gesprek over leeftijdsdiscriminatie, vrouwen met een handicap (bv. hoe ze als aseksueel gezien worden en de consequenties daarvan) en de link tussen racisme en fatphobia. Bezoekers konden aanschuiven en en bouwden samen kennis op over deze drie thema’s. 

• Vrouwen met een handicap: Ann Van den Buys is voorzitter en één van de oprichtsters van Persephone vzw, de eerste en nog steeds enigste vereniging voor vrouwen met een handicap, opgericht in 1995. Hun Facebookpagina vind je hier.
• Fatphobia, racisme en body positivity: Philsan Osman (she/her) is student Afrikaanse Talen en Culturen aan de Universiteit Gent, komt uit Somalië is aspirant schrijfster, activist en community builder.
• Intimiteit op latere leeftijd: Sara De Vuyst doet postdoctoraal onderzoek in feministische en queer mediastudies aan de UGent en doceert er het vak ‘gender en diversiteit’. Katrien De Graeve is hoofddocent in de genderstudies aan dezelfde universiteit en onderzoekt als antropoloog ongelijkheden in de intieme sfeer. Beiden werken momenteel aan een studie over de seksualiteit van 50+ vrouwen.

Voorbereid door de Furia-jongeren, Persephone vzw en leden van de Leuvense vrijwilligersgroep.

Meer info hier op Facebook.

Inleefspel: Alleenstaande moeders

In de aanloop naar de Vrouwendag in Gent 2020 en nog in volle lockdown, werd heel snel duidelijk hoeveel de corona-periode heeft gevergd van elke ouder om zorg en werk gecombineerd te krijgen. Terwijl de media focuste op het klassieke plaatje van het (middenklasse)kerngezin bestaande uit tweeverdieners met kinderen, ging nauwelijks aandacht naar de vrouwen die het allemaal in hun eentje moesten klaren.

Met dit inleefspel kropen we in de huid van alleenstaande moeders en probeerden we zicht te krijgen op de drempels, obstakels en onbegrip waar ze telkens weer op stoten en vooral de weerslag ervan op hun welbevinden. Tijdens de nabespreking gingen we dieper in op welke structurele, economische en psychologische dimensies een rol spelen en zal tevens voldoende ruimte zijn voor de indrukken en mogelijk confronterende gevoelens die het oproept. Al dit steeds met de autonomie en zelfbeschikking van alleenstaande moeders als ons kompas.

Meer info hier op Facebook.

13.30 - 14.10u. & 14.20 - 15.00u. Workshop: Slam    

Poëzie rechtstreeks van de bron, je hart. Slam poetry brengt geschreven woorden tot leven. We zetten engagement, woede en hoop in woorden om. We leerden het brengen voor publiek en als men wou, kon je dat ook echt doen ‘s avonds, op het podium van de Vrouwendag. Spoken word artieste Sesa nam ons mee in de wereld van slam. Sesa, voluit Sefora Sam, begon aan haar schrijfverhaal van het moment dat ze kon schrijven. Ze heeft twee poëziebundels uit in eigen beheer: The Thrill of Victory (2016) en The Break Free (2020) die ook te vinden waren op de boekenstand.

www.poetrybysesa.com 

Instagram: @poetrybysesa

In samenwerking met Trill vzw.

Meer info hier op Facebook.

Stadswandeling

Annick Lombaert, gids bij Lots of Leuven leidde ons rond in de stad en dompelde ons onder in het leven van de eerste vrouwelijke studenten, de Porrekes, honderd jaar geleden.

Inhuldiging standbeeld van de onbekende oorlogsvrouw

Het standbeeld, ontworpen door beeldhouwster en Furia-lid Liliane Versluys, roept vrouwen op om zich actief in te zetten voor vrede. Door hun bijzondere kwetsbaarheid voor geweld in tijden van oorlog en conflict, zijn vrouwen de eerste belanghebbenden om te protesteren tegen oorlog en gebrek aan verdraagzaamheid. Er is een enorm potentieel om vrouwen te mobiliseren voor duurzame vredesopbouw.

Dit standbeeld is een initiatief van de Leuvense Vredesbeweging en werd gerealiseerd met steun van de stad Leuven en KU Leuven.  

Je kan het vinden op het Benedenplein - Zr. Jeanne Devosplein, net achter het station van Leuven.

Netwerking: Bondgenootschapstafels

Gelijkekansenorganisaties en andere middenveldorganisaties gingen in gesprek met bezoek.st.ers over visies, strategieën en knelpunten bij het bouwen aan een meer gelijke en solidaire wereld. Door uitwisseling aan deze tafels bouwen we aan kennis en strategie. De ideeën en tips werden geprojecteerd op een scherm en zijn hier terug te vinden.

Deelnemende organisaties en thema's:

Meer info hier op Facebook.

Workshop: 3 sessies Ba Duan Jin

Chinees-Leuvense vereniging Nihao Leuven organiseerde voor ons Ba Duan Jin-bewegingssessies.

Lesgeefster Yan Zhang nam ons mee in acht dynamische oefeningen met accent op rek- en strekoefeningen, en geeft uitleg. Deze meer dan duizend jaar oude Qigong-vorm wordt ook wel omschreven als Chinese Yoga.

In samenwerking met Nihao Leuven

Meer info hier op Facebook.

Docu: 50 jaar feminisme in beeld

Aan de hand van enkele documentaires legden we de brug tussen de jaren 1970 en nu. In Femhistories (2019) brengen Rita Van Gool en Iwona Pom de geschiedenis van het Leuvense feminisme tot leven. Dolle Mina, het lef om luidruchtig te veranderen (Annegriet Wietsma & Atria, 2010) kijkt terug op het feminisme van de jaren 1970 in Nederland. De clips Waiting for me (madame Ghandi, 2019) en La oltra mitad (Pilu Velver, 2019) zijn feministische energie in zang en beeld. Daarna was er een nabespreking met onder meer Els Flour, archivaris bij het AVG-Carhif en Furia-lid. Zij bracht beeldmateriaal mee uit de tentoonstelling Vrouwen vrij, een andere wereld: het feminisme van de jaren 1970 in België.

In samenwerking met Dames Draaien en het Archief- en Onderzoekscentrum voor Vrouwengeschiedenis.

Meer info hier op Facebook.

Stoepspel - geannuleerd wegens ziekte

Stoepspel door Labyrint

Labyrint is een vereniging van en door vrouwen die zich richt tot personen die zoekend zijn naar hun seksuele identiteit en wie zich identificeert als lesbisch of biseksueel, ongeacht genderidentiteit. Labyrint biedt een gevarieerd en laagdrempelig activiteitenaanbod en een veilige plek waar iedereen zichzelf kan zijn en haar eigenwaarde kan ontdekken door middel van ontspannende en informatieve activiteiten.

Receptie 50 jaar Vrouwendag

We klonken samen op de 50ste editie van de Vrouwendag!

MC Sarah Bekambo gaf het woord aan Schepen voor gelijke kansen Lies Corneillie en voorzitster van Furia, Iris Verschaeve.  

Muziek: Ana Diaz

Als Brusselaar en dochter van Spaanse immigranten, groeide Ana Diaz op met a capella liederen van Galicië.

Met haar soulvolle en sensuele stem begeeft ze zich graag op de grens van jazz, pop en flamenco. De zonnige vibes van haar liedjes, gezongen in het Frans en Spaans, namen ons mee naar het zuiden en verwarmen hart en lichaam. De intensiteit van Ana's stem slaagt erin diepe emoties over te brengen. Haar nieuwe project is een verzameling van zachte melodieën met een latin sound.

Instagram: @iamdiazana

Spotify: Ana Diaz

Kinderopvang 

Ging door op locatie van 10u30 - 12u30 en 13u30 - 17u.

Toegang

Er werd een vrije bijdrage gevraagd: richtbedrag: 5 Euro, kleine inkomens 3 Euro, steunbijdrage vanaf 10 Euro.

Zoals op elke Vrouwendag eisen wij een zo goed mogelijke toegankelijkheid van de locatie voor rolstoelgebruikers.

Over de Nationale Vrouwendag

Herbeleef de online Vrouwendag van 2020 van Gent

De Nationale Vrouwendag vindt elk jaar plaats op 11 november,  telkens in een andere stad. De datum danken we aan Simone de Beauvoir: toen ze in 1972 werd gevraagd voor de eerste editie van de Vrouwendag, bleek 11 november vrij in haar agenda én een vrije dag in België.

Wat is het toch met die virulente afkeer van initiatieven die op vrouwen mikken? Er is ‘ophef’ over de staatssecretaris voor Gendergelijkheid, Gelijke Kansen en Diversiteit Sarah Schlitz, zo meldt de pers. De reden? Ze zal aanwezig zijn op een initiatief van haar partij over de impact van coronapandemie op vrouwen, dat wordt georganiseerd voor en door vrouwen en wie zich als vrouw identificeert. We weten niet meteen wat hier zo ophefmakend aan is, maar als Vlaams Belang en N-VA die inschatting maken, volgen de media. Zeker wanneer de MR het spel – alweer – bereidwillig meespeelt.

Wat ons verontrust, is minder dit politieke spel dan dat er stilaan een patroon te ontwaren valt. Er is een toenemende weerstand tegen zogenaamde ‘zelforganisaties’, tegen initiatieven waarin burgers zich verenigen rond gedeelde ervaringen van onderdrukking en discriminatie. Ook overheden treden die spreekkoren tegenwoordig bij. Inmiddels haalt Valerie Van Peel (N-VA) het zelfgecreëerde debat al aan om quota op de schop te doen en al wie probeert scheefgetrokken genderverhoudingen recht te trekken, belachelijk te maken (opinie in De Morgen, 2/9).

Van Peel beweert dat Sarah Schlitz mannen opvoert als de oorzaak van alle kwaad, met haar deelname aan een evenement onder vrouwen (v/x). Nochtans zijn zelforganisaties en activiteiten voor een specifieke groep een heel gewone en vruchtbare organisatievorm met een lange geschiedenis. Is het absurd dat werknemers zich verenigen in vakbonden en zich over hun belangen beraden zonder de werkgevers erbij? Dat mensen in armoede het gesprek voeren zonder de inbreng van superrijken? Dat vrouwen zich met andere vrouwen buigen over drempels die hen parten spelen – en dat bijvoorbeeld lesbische of zwarte vrouwen weer andere netwerken creëren? Dat vrouwen in politieke partijen nood kunnen hebben aan een eigen stek? (De Facebookgroep was alvast vorig jaar nog actief.)

We leven nu eenmaal niet in een gelijke samenleving. Om bij de structurele discriminatie te blijven die vrouwen vandaag nog altijd treft: die is geen hersenschim, maar wordt jaar na jaar gedocumenteerd in stevige statistische publicaties van de Vlaamse, federale en Europese overheden en van transnationale organisaties. Valerie Van Peel volgt Griet Vandermassen in de stelling dat de huidige scheeftrekkingen zo langzamerhand de ‘natuurlijke’ positie van vrouwen in de samenleving weerspiegelen. Furia denkt dat dat wel heel gemakkelijk gezegd is en merkte niet meteen de heuglijke overgang naar een nieuwe fase in verhouding m/v/x.

Zolang er ongelijkheid bestaat, zullen groepen die op barrières stuiten hun ervaringen willen delen met elkaar: ervaringen van geweld, van ongelijke behandeling en ja, ook ervaringen met de coronapandemie – de genderimpact van een aantal maatregelen is wereldwijd goed gedocumenteerd. Niet omdat ze ‘zielig willen doen’, maar om elkaar te versterken en om de samenleving beter te maken. Geen bespottelijk idee, vindt Furia.

Wordt een dominante groep gediscrimineerd wanneer een niet-dominante groep samenkomt? Het lijkt ons van niet. Wie invloedrijk is, ontbeert meestal geen ontmoetingsplekken (cenakels die niet expliciet zeggen wie ze insluiten, maar daarom geen voorbeelden van inclusie zijn). Sowieso zijn tal van gemengde bijeenkomsten een doorgeefluik van alle nodige informatie: er bestaat sociaal overleg, er zijn studiedagen rond armoede, de vrouwenbeweging schrijft memoranda en organiseert tal van m/v/x-gemengde activiteiten, om even op de eerdere voorbeelden terug te komen.

Vaak hebben dominante groepen zelfs de luxe dat de niet-dominante groep zich ook met hun belangen bezighoudt (crèches, vaderschapsverlof, de ondervertegenwoordiging van mannen in het onderwijs, evenwicht tussen betaald en niet-betaalde arbeid … we noemen maar wat aandachtspunten van de vrouwenbeweging). We kunnen natuurlijk niet uitsluiten dat iemand zich oprecht tekort gedaan voelt door een activiteit voor een specifiek publiek (al is het onze ervaring dat mannen met interesse in vrouwenemancipatie meestal de gevoeligheid hebben om safe spaces te respecteren), maar noem het onze v/m/x-intuïtie, we denken niet dat die bezorgdheid de reden is voor alle heisa. Of dat Valerie Van Peel oprecht vreest dat staatssecretaris Schlitz mannen en vrouwen tegen elkaar aan het ophitsen is.

Wat we wel weten, is dat Vlaams Belang en N-VA een punt maken van het ‘gemengde karakter’ van onze samenleving sinds ze er een islamofoob discours aan kunnen vasthangen (zwemuurtjes voor vrouwen: islam-alarm). Dat gemengde karakter staat dan haaks op ‘identitaire’ initiatieven (zeker van etnisch-culturele minderheden) en alles wat woke is (Theo Francken kapittelde Schlitz met die term in een tweet).

Als Vlaams Belang en N-VA van plan zijn hier een consequente lijn in te voeren, dan zal het niet blijven bij een aanval op deze womxn only-activiteit. Of op quota. Elk individu moet gewoon even geslacht, genderidentiteit, seksuele voorkeur, godsdienst, sociale klasse, en andere identiteitskenmerken thuislaten en het beleid kan zich maar beter ver houden van deze ‘privé-issues’. Thatchers’ mantra ‘there is no such thing as society’ spreekt in sommige kringen nog steeds tot de verbeelding. Is dat de inclusieve samenleving die we dromen?

Els Flour, Furia vzw

Dit opiniestuk verscheen op 07/09/2021 op DeWereldMorgen.

Sociaal-Culturele werking rond stereotypen staat in de startblokken

En daar hebben we jou voor nodig

Dankzij de goedkeuring van ons nieuwe beleidsplan als sociaal-culturele volwassenenorganisatie, kon Furia twee extra stafleden aanwerven. Net voor de zomer begint, staat het nieuwe team te popelen om officieel het startschot te geven. Zij zullen de komende jaren het sociaal-culturele luik van Furia samen met vrijwillig.st.ers uitbouwen. Op korte termijn zal dat vorm krijgen in een reeks workshops en een publiekscampagne rond stereotypen.

Edith werkt sinds maart 2021 bij Furia als coördinator. Ze zorgt ervoor dat het team goed kan functioneren, de verschillende deelwerkingen goed op mekaar afgestemd zijn en stafleden vlot kunnen samenwerken met vrijwillig.st.ers en omgekeerd.

Aäron is sinds 5 juli aan de slag als sociaal-cultureel en communicatiemedewerker. Als cisman is hij al even zoekende wat zijn rol kan en mag zijn binnen de feministische beweging. En waar zoekt hij beter dan bij Furia? Hij zal instaan voor het werven en opvolgen van vrijwillig.st.ers en de organisatie van werkwinkels, evenementen, campagnes enz. Daarnaast zal hij ook de communicatie verzorgen.

Heb jij een sterke interesse in stereotypen, een passie voor communicatie of gewoon zin om je schouders mee onder dit project te zetten? Laat dan gerust iets weten aan Aäron (0499317504 – Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.). Op 26 augustus organiseren we een eerste kennismakingssessie. Je kan je daarvoor alvast inschrijven!

Contact

Aäron De Fruyt – 0499 31 75 04 – Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Edith Degraeve – 0479 94 06 50 – Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Lees hier het volledige beleidsplan Sociaal Cultureel Werk

Ihsane Haouach nam ontslag als regeringscommissaris bij het Instituut  voor de gelijkheid van vrouwen en mannen. Ze had amper één raad van bestuur meegemaakt, waarin Corentin De Salle (MR) het bestond om te eisen dat ze in de toekomst haar hoofddoek af zou laten (en daar nog trots op was ook). Aan het eind van de zoveelste episode in het ‘debat’ over de hoofddoek heeft weer een vrouw het onderspit gedolven en kloppen een paar mannelijke politici zich op de borst. (Ze zijn zich ervan bewust dat dit een wat lastige vaststelling is dus lees je op de MR-website: “denken dat een vrouw slachtoffer is alleen omdat een man haar actie afkeurt, dat is in werkelijkheid diep seksistisch.”)

Er was veel te doen over een uitspraak die Ihsane Haouach in die stormachtige periode deed in een interview met Le Soir (3/7): “La discussion n’est pas : est-ce qu’on remet en cause la séparation de l’Eglise et de l’Etat ? C’est : comment la décline-t-on avec un changement démographique ?” Vertaald: “De vraag is niet: stellen we de scheiding van Kerk en Staat in vraag? De vraag is: hoe laten we die werken [hoe vervoegen we die] in het licht van een demografische verandering”. Ihsane Haouach werd om die opmerking verketterd, maar is dat wel terecht? De scheiding van Kerk en Staat staat niet letterlijk in de Grondwet, laat staan dat je zomaar een lijstje kan bekijken van wat er wel of niet mee in overeenstemming is. België kent een ‘zachte’ scheiding van Kerk en Staat, die steeds opnieuw vorm krijgt door situaties af te toetsen aan enkele Grondwetsartikels. Wat levert dit zoal op in een samenleving met een katholieke traditie?  Het vrij onderwijs wordt zowat op gelijke voet gesubsidieerd met het officiële net, na afspraken over wat er op die scholen wordt onderwezen. Alle ‘gestelde lichamen’ van dit land wonen op 21 juli het Te Deum bij in de Brusselse kathedraal. Van de tien wettelijke feestdagen zijn er zes katholiek en vier seculier. De wedden en pensioenen van de ‘bedienaren der erediensten’ komen ten laste van de Staat. In 2001 (toen pas, inderdaad) verscheen er een ministeriële rondzendbrief om de kruisbeelden uit Belgische rechtszalen te verwijderen. Enzovoort. Vlijmscherp is de scheiding van Kerk en Staat duidelijk niet – en dat hoeft geen probleem te zijn. Wie weet is die ‘zachte’ scheiding zelfs een sterkte: de katholieke gemeenschap staat in België alvast een pak positiever tegenover het homohuwelijk en homo-ouderschap dan die in Frankrijk.

Inmiddels heeft een belangrijke minderheid van de Belgische burgers de islam als godsdienst. Daardoor zullen er deels nieuwe toetsingen moeten gebeuren, want de beleving van de islam is niet identiek aan die van het katholicisme. De voorbije weken kwam zo de vraag ter tafel of een regeringscommissaris haar functie kan uitoefenen wanneer ze een hoofddoek draagt. Wel, we hebben gezien hoe die toetsing gebeurt: bot, hysterisch en op de man (in casu, telkens opnieuw, een vrouw). Een vrouw met alle nodige kwalificaties wordt het recht ontzegd om een functie uit te oefenen, omdat ze een hoofddoek draagt en die hoofddoek volgens enkele grote roepers niet te verenigen valt met de scheiding van Kerk en Staat. Maar gaat het nu daadwerkelijke beter met de scheiding van Kerk en Staat dan wanneer mevrouw Haouach haar functie had kunnen uitoefenen? Ten gronde zijn we daar de voorbije weken niets wijzer over geworden. We kunnen wel vermoeden wat dit ruwe debat betekent voor haar en voor andere moslima’s die een hoofddoek dragen. En we zien de volgende ‘toetssteen’ van de scheiding tussen Kerk en Staat al opduiken: het uurtje women only zwemmen in het Brusselse openluchtzwembad Flow. MR en DéFI hebben daar dermate de trom rond geroerd dat zelfs het Vlaams Parlement er al kostbare debattijd aan besteedde.

De onderhandelingen over de plaats van de katholieke kerk in België waren niet gespeend van soms grote spanningen. Als feministische organisatie zijn we de lange en harde strijd voor het recht op abortus niet vergeten, maar ook niet de voortdurende dialoog tijdens die strijd. Dat streven naar dialoog missen we keer op keer in de discussie over de hoofddoek. Zolang we tolereren dat tafelspringers politiek gewin nastreven ten koste van vrouwen die, met hun hoofddoek, volwaardig deel willen uitmaken van deze samenleving, komen we nergens. Die vrouwen oefenen een grondwettelijk recht op vrije godsdienstbeleving uit dat perfect te verenigen valt met de scheiding van Kerk en Staat. Het zou iedereen sieren om op zoek te gaan naar die verbinding.

Els Flour

Dit opiniestuk verscheen op 15/07/2021 in De Standaard.

Het jaarverslag van Furia jaar 2020 kan u onderaan downloaden. 

Bijzonder jaar

Op 18 maart 2020 werden activiteiten in groep verhinderd door de pandemie. Dit heeft invloed gehad op de ledenwerking van Furia als feministische denktank, op de voorbereidingen van de Vrouwendag, op de samenwerkingen doorheen het jaar, op deelname aan panelgesprekken, debatten, ... . Furia vertrekt immers steeds vanuit ervaringen en geleefde werkelijkheid van een diversiteit aan mensen. In het onderstaande document met een schets van het verloop van de voorbereidingen van de Vrouwendag, de Vrouwendag zelf, de acties, de aanwezigheden in acties, panels en debatten én de schets van de interne werking, wordt telkens geduid wat de invloed van Covid-19 en bijbehorende restricties op onze werking inhield.